Laktoza - puzzle online

Laktoza, cukier mlekowy (łac. lac – mleko), C12H22O11 – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodanów, dwucukier zbudowany z D-galaktozy i D-glukozy, połączonych wiązaniem β-1,4-glikozydowym. Występuje w mleku.

Historia

Istnienie składnika mleka, później nazwanego laktozą, zostało ogłoszone w 1619 roku przez Fabrizio Bartolettiego, który otrzymał preparat nazwany przez siebie manną (zawartość masowa laktozy 85%), składnik ten został zaklasyfikowany jako cukier w roku 1780 przez Carla Wilhelma Scheelego. Wydzielenie laktozy w postaci czystej, identyfikacja i opisanie właściwości tego składnika mleka zostało dokonane w 1893 roku przez Franza von Soxhleta.

Własności i metabolizm

Chemicznie jest to bezbarwna substancja stała o temperaturze topnienia 225 °C, rozpuszczalna w wodzie, słabo rozpuszczalna w alkoholu i nierozpuszczalna w eterze.

Laktoza jest mniej słodka niż glukoza i sacharoza. Zawartość w mleku krowim – 4,6 do 4,9%, natomiast w mleku ludzkim – 5,5 do 7,5%.

W jelicie cienkim laktaza, obecna w rąbku szczoteczkowym błony śluzowej ssaków, rozkłada laktozę na składowe cukry proste – glukozę i galaktozę, które ulegają wchłanianiu (absorpcji jelitowej). U człowieka najwyższa aktywność laktazy występuje u noworodków i niemowląt w okresie karmienia piersią, później stopniowo zmniejsza się z wiekiem i u większości osób dorosłych osiąga zaledwie 10% aktywności pierwotnej.