Spódnica lub hoopskirt to damska bielizna noszona w różnych okresach, aby utrzymać spódnicę przedłużoną do modnego kształtu. Jego nazwa Tudor była „farthingale”.
Powstał jako skromny mechanizm do utrzymywania długich spódnic z dala od nóg, aby zachować chłód w gorącym klimacie i powstrzymać się od potknięcia się o spódnicę podczas różnych czynności. Małe obręcze mogą być noszone przez rolników i podczas pracy w ogrodzie. Obręcze zostały następnie przyjęte jako element mody, a rozmiar i skala obręczy rosły wspaniale. Spódnice zwykle składają się z tkaniny halki zszytej kanałami zaprojektowanymi jako osłony dla materiałów usztywniających, w różnym stopniu lin, osier, fiszbin, stali, lub, od połowy XX wieku, nylon. spódnice są nazywane pod różnymi nazwami w różnych okresach:
Farthingale (hiszpańskie verdugado) (XVI wiek )
Sakwy lub „obręcze boczne” (XVIII wiek )
Krynolina lub krynoleta (połowa XIX wieku) Lekkie spódnice z obręczami, zwykle z obręczami z nylonu, są dziś noszone pod bardzo spódnicami. Czasami można je zobaczyć na gotyckiej scenie mody. Reprodukcje spódnic z obręczami są istotną częścią kostiumów z historii życia, w tym rekonstrukcji amerykańskiej wojny domowej.
Referencje
Źródła
Arnold, Janet: Patterns of Fashion: krój i konstrukcja ubrań dla mężczyzn i kobiet 1560-1620, Macmillan 1985. Wydanie poprawione 1986. ISBN 0-89676-083-9
Arnold, Janet: Patterns of Fashion 1 (krój i konstrukcja odzieży damskiej, 1660–1860), Wace 1964, Macmillan 1972.
