uderzające sporty walki - puzzle online
Sporty walki – ogólne określenie sportowych wersji technik walki, w odróżnieniu od sztuk walki − które są nieusportowionymi systemami samoobrony, niekiedy połączonymi z dążeniem do psychofizycznego samodoskonalenia. Niektóre sztuki walki zostały przystosowane do celów rywalizacji sportowej i są uznawane również za sporty walki (np. judo czy savate).
Sporty walki na igrzyskach olimpijskich
Sporty walki były obecne już w programie starożytnych igrzysk olimpijskich. Zawodnicy rywalizowali w boksie, zapasach i pankrationie.
Szereg sportów walki znalazło się również wśród dyscyplin nowożytnych letnich igrzysk olimpijskich. Zawody w zapasach i szermierce obecne są w programie olimpijskim od pierwszych igrzysk w Atenach w 1896 roku. Od 1904 roku o medale olimpijskie walczą również bokserzy, a od 1964 roku judocy. Najmłodszym olimpijskim sportem walki jest taekwondo, które zadebiutowało podczas igrzysk w Sydney w 2000 roku (w Seulu w 1988 roku jako dyscyplina pokazowa).
Niektóre sporty walki i ich klasyfikacja
oparte na uderzeniach:
boks
boks birmański (lethwei)
boks francuski (savate)
boks tajski ( muay thai )
kick-boxing
sanshou (sanda)
oparte na chwytach:
brazylijskie jiu-jitsu
judo
sambo
sumo
zapasy i pokrewne
luta livre
ssirum
submission fighting
wolnoamerykanka (catch wrestling)
oparte na chwytach i uderzeniach (wszechstylowe):
sportowe ju-jitsu
mieszane sztuki walki (MMA)
pankration
shoot boxing
oparte na walce z bronią:
szermierka
Bibliografia
Cynarski, W. J. Sztuki walki Budo w kulturze Zachodu, WSP, Rzeszów 2000 ;
Kalina, R. Teoria sportów walki, wyd.





























