Overlord - puzzle online
Władcą w angielskim systemie feudalnym był władca dworu, który podporządkował swojemu lokalowi, majątkowi lub opłatę najemcę. Najemca odtąd należał do masonerii jedną z wielu usług, zwykle służbę wojskową lub serjeanty, w zależności od tego, która forma własności (tj. Feudalny kontrakt na najem ) posiadała majątek. Najwyższym władcą ze wszystkich, lub najważniejszym panem, był monarcha, który dzięki swemu przodkowi Wilhelma Zdobywcy osobiście podbił królestwo Anglii, odziedziczył po nim całą ziemię w Anglii pod tytułem allodialnym i nie miał przełożonego zwierzchnika ". trzymając się od Boga i jego miecza ", chociaż niektórzy monarchowie, zwłaszcza król Jan (1199-1216) rzekomo dawali królestwo angielskie papieżowi, który w ten sposób stał się panem angielskich monarchów. W ten sposób najważniejszy władca może zajmować wierzchołek feudalnej piramidy lub korzenia feudalnego drzewa, a taki tytuł allodialny jest również nazywany "radykalnym tytułem" (od łacińskiego radix, root), "ostateczny tytuł" i "ostateczny tytuł". William the Conqueror natychmiast przystąpił do przyznawania czynszów na nowo zdobytych ziemiach, zgodnie z zasadami feudalnymi. Bezpośrednimi lokatorami monarchy byli najemcy, zwykle wojskowi, którzy utrzymywali najwyższy status w społeczeństwie feudalnym poniżej monarchy. Najczęściej dzierżawcy mieli wiele rezydencji lub innych majątków od monarchy, często jako feudalnych baronów (lub "baronów przez kadencję"), którzy zawdzięczali swemu królewskiemu panu wzmożoną i uciążliwą formę służby wojskowej, a podporządkowani najbardziej najemcom, ogólnie ich własnych rycerzy lub wojskowych naśladowców, którzy mają tylko niewielu w spadku. W ten sposób powstał związek mesne lord - najemca. Rycerze z kolei podporządkowali się swoim własnym lokatorom, tworząc kolejną zależną relację pan-dzierżawca.