Śmiech, uśmiech – w fizjologii wyraz twarzy, w psychiatrii i psychologii – afekt, który jest ekspresją emocji i nastrojów; powstaje przez napięcie mięśni przede wszystkim w okolicach kącików ust, lecz również wokół oczu. Śmiech jest u ludzi jednym z przejawów radości lub szczęścia, może być jednak również niekontrolowanym przejawem strachu.
Badania wykazały, że śmiech jest naturalną reakcją na pewne rodzaje stymulacji, niezależne od danej kultury[potrzebny przypis]. Nie jest to reakcja wyuczona, gdyż dzieci niewidome od urodzenia również się śmieją.
U zwierząt uśmiech jest często oznaką groźby (pokazywanie zębów) lub uległości. U człowieka jest to reakcja na lęk, zastępująca agresję lub ucieczkę (możliwości wykorzystania tych opcji są znacznie ograniczone ze względu na normy społeczne).
Uśmiech wiąże się z tym, że mózg wydziela endorfinę, która zmniejsza ból fizyczny i cierpienie psychiczne i zwiększa poczucie zadowolenia, co jest reakcją obronną organizmu w sytuacji, gdy organizm odbierze bodziec, który zinterpretuje jako zagrożenie i się go zlęknie.
