Umbriaga – kot-żeglarz żyjący w Szczecinie w połowie XX. wieku, postać ze szczecińskiego folkloru morskiego i żeglarskiego. Pomnik kota Umbriagi w Alei Żeglarzy w Szczecinie Umbriaga, rudy kocur, mieszkał w latach 40. XX w., krótko po II wojnie światowej na przystani Akademickiego Związku Morskiego (obecnie Jacht Klub AZS Szczecin) w Szczecinie nad jeziorem Dąbie. Jego imię to zniekształcone słowo, które żeglarze zaczerpnęli z pokazywanego w tym czasie w kinach włoskiego filmu. Umbriaga często pływał na jachtach i stał się powszechnie znany szczecińskim żeglarzom, którzy w tym okresie mogli żeglować tylko po jeziorze Dąbie: na Odrę, uznawaną za rzekę graniczną, a tym bardziej na graniczący z Niemcami Zalew Szczeciński nie wpuszczały ich Wojska Ochrony Pogranicza. Na początku lat 50. (dokładniejsza data zdarzenia nie jest znana, prawdopodobnie w roku 1953) Umbriaga zszedł z jachtu stojącego w kanale Czapina na wyspę Dębinę i zaginął bez śladu[1][2].