Saksonia, Wolny Kraj Saksonia (łac. Saxonia; niem. Freistaat Sachsen; górnołuż. Swobodny stat Sakska; dolnołuż. Lichotny stat Sakska) – kraj związkowy w Niemczech graniczący z Polską, Czechami i z następującymi krajami związkowymi: Bawaria, Turyngia, Saksonia-Anhalt i Brandenburgia. Stolicą jest Drezno, a największym miastem Lipsk.
Łużyce (prawie cała kraina historyczna, z wyjątkiem obszaru wokół Chociebuża - bo ten tylko od 1806 do 1815 roku) należały do Elektoratu Saksonii w latach 1635–1815. Zostały one przyznane jako nagroda za opowiedzenie się protestanckiego elektoratu Saksonii w wojnie trzydziestoletniej po stronie katolickiego cesarza. Okolice Bogatyni (skrajnie południowo-wschodnia część Łużyc) należały do Saksonii aż do 1945 roku – ten niewielki skrawek znajduje się dzisiaj w Polsce, w województwie dolnośląskim. Łużyce (niem. Lausitz) zamieszkuje mniejszość – Serbołużyczanie, dlatego też wiele tablic informacyjnych jest dwujęzycznych (w języku niemieckim i górnołużyckim). Nauczanie odbywa się również w tym języku.
Początek historii Saksonii wiąże się z podbojami ziem Słowian połabskich przez margrabiego Gero oraz z powstaniem Marchii Miśnieńkiej w X. wieku, która od 1089 roku przeszła pod panowanie Wettynów. Marchie Miśnieńską i sąsiednie terytoria Wettynów określano od 1423 roku w całości jako elektorat Saksonii. W 1806 roku elektorat przemieniono w królestwo Saksonii za aprobatą Napoleona. Po upadku monarchii w 1918 roku, powstał wolny kraj Saksonia jako część republiki weimarskiej. W czasach nazistowskich kraj związkowy zastąpiono odpowiednim Gauem.
Obszar Saksonii od 1949 r. do 1989 r. wchodził w skład Niemieckiej Republiki Demokratycznej jako osobne obszary administracyjne (Bezirk). Została odtworzona w 1990 roku po zjednoczeniu Niemiec. Obejmuje ona w przybliżeniu obszar dawnego elektoratu, a później Królestwa Saksonii. Pod względem powierzchni Saksonia jest dziesiątym, a pod względem liczby ludności, szóstym spośród 16 niemieckich krajów związkowych.
