Horyzont - puzzle online

Horyzont – okrąg powstały w wyniku przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, wyznaczający granicę pomiędzy przestrzenią widoczną dla obserwacji i zasłoniętą przez Ziemię.

Płaszczyzna horyzontu jest zawsze prostopadła do lokalnej osi pionu. Ze względu na odchylenie kształtu Ziemi od kuli, oś pionu nie pokrywa się z osią łączącą środek Ziemi z obserwatorem, z wyjątkiem równika i biegunów ziemskich.

Wyróżnia się trzy zasadnicze typy horyzontu:

horyzont astronomiczny – to koło wielkie na sferze niebieskiej, którego płaszczyzna jest prostopadła do osi pionu,

horyzont prawdziwy – jest okręgiem będącym częścią wspólną podstawy stożka o wierzchołku na wysokości oka obserwatora i powierzchni Ziemi; horyzont prawdziwy jest obniżony względem horyzontu astronomicznego o kąt:

cos

⁡

α

=

R

R

+

h

{\displaystyle \cos \alpha ={\frac {R}{R+h}}}

gdzie R jest promieniem Ziemi, a h wysokością obserwatora.

Odległość horyzontu prawdziwego od obserwatora można obliczyć stosując (ścisłą) zależność:

d

=

h

(

2

R

+

h

)

{\displaystyle d={\sqrt {h(2R+h)}}}

,

gdzie h to wysokość obserwatora, a R to promień Ziemi.

Dla małych h podstawiając za R promień Ziemi i przyjmując, że (2R+h) jest w przybliżeniu równe 2R dostajemy przybliżony wzór :

d

≈

3

,

57

h

≈

13

h

{\displaystyle d\approx 3,57{\sqrt {h}}\approx {\sqrt {13h}}}

,

gdzie h jest wyrażone w metrach a d w kilometrach.

horyzont topograficzny – uwzględnia elementy topografii miejsca obserwacji; ten rodzaj horyzontu zwykle nie jest już kołem.

Wielkość obniżenia horyzontu prawdziwego dla przeciętnego obserwatora jest niewielka i wynosi między 2 a 3 minutami łuku stąd też trudna do zauważenia. W przypadku lotów samolotami na trasach międzykontynentalnych obniżenie to sięga już 3 stopni.

Termin horyzont jest często mylony z terminem widnokrąg.