Hrabina, z córką Marią Augustiną na kolanach, siedzi na eleganckiej sofie obitej niebieskim jedwabiem. Szykowny mebel ma zapewne przywoływać przepych pałacu hrabiów Altamira[5]. María Ignacia jest ubrana w modnym stylu epoki – krój sukni jest angielski, ale peruka i makijaż należą do francuskiej estetyki, podobnie jak jasnoróżowa satyna ozdobiona kwiatami haftowanymi na rąbku sukni[4]. Jej mocno upudrowana twarz przypomina maskę[1]. Matka i córka trzymają w rękach fiołki[5]. Obok prawego ramienia hrabiny pojawia się plama światła – odbija się ono od pozłacanej ramy sofy, rzeźbionej motywem liści laurowych. Goya skupia się bardziej na kolorystyce i detalach stroju niż na osobowości modelki[1]. Inskrypcja na dole obrazu głosi: LA EX.ma S.a D.a MARIA YGNACIA ALVAREZ DE TOLEDO MARQVESA DE ASTORGA CONDESA DE ALTAMIRA / Y. LA S. D. MARIA AGVSTINA OSORIO ALVAREZ DE TOLEDO SV HIJA. NACIO. EN 21 DE FEBRERO DE 1787[3] (Jej Ekscelencja Doña María Ygnacia Álvarez de Toledo, markiza de Astorga i hrabina de Altamira, i Doña María Agustina Osorio Álvarez de Toledo, jej córka, urodzona 21 lutego 1787).