Mulak białoogonowy[3], jeleń wirginijski[4], jeleń wirgiński[4] (Odocoileus virginianus) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae), pospolity na obszarze Ameryki Północnej, na południe od Kanady. Występuje także w południowej Kanadzie, w Meksyku i północnej części Ameryki Południowej, aż po Peru. W wyniku introdukcji mulaki białoogonowe można spotkać także w niektórych regionach północnej Europy. Mulaki białoogonowe zasiedlają różne biotopy. Mimo że zwykle preferuje obszary zalesione z niewielkimi otwartymi przestrzeniami, gatunek ten może się przystosować do życia w bardziej otwartym środowisku takim jak sawanna. Te ssaki charakteryzują się większym porożem proporcjonalnie do swojego rozmiaru oraz większymi ogonami. Dodatkowo istnieje znacząca różnica wielkości między samicą a samcem. Żyje w małych stadach. Ruja w październiku; ciąża trwa ok. 200 dni. Występuje kilkadziesiąt podgatunków (najmniejszy na Florydzie). Mulak białoogonowy jest najważniejszym zwierzęciem łownym Ameryki[5]. Widnieje w godle stanu Jukatan.