Znak (łac. signans, fr. signifiant) – w semiotyce: obserwowalny (percypowalny) element rzeczywistości, który nie jest istotny ze względu na swoje własne cechy, ale na swoją relację do innego elementu rzeczywistości do którego się odnosi (łac. signatum, fr. signifie).
Znak to nośnik informacji, który funkcjonuje albo w oparciu o naturalną, instynktowną wiedzę człowieka wynikającą z jego funkcjonowania w środowisku dotyczącą istniejących mechanizmów przyczynowo-skutkowych np. dym - znak ognia, gorączka - znak choroby itp. i wtedy nazywamy go znakiem naturalnym. Cechą charakterystyczną znaku naturalnego jest brak nadawcy - nawet ślad zwierzęcia na piasku nie ma nadawcy sensu stricto, ponieważ zwierzę nie było świadomym autorem komunikatu który wynikałby z pozostawionego śladu. Znaki naturalne dzielą się na równoczesne (objawy) i nierównoczesne (Ślady – jak wspomniany ślad zwierzęcia, informujący o jego obecności w danym miejscu w przeszłości.
