Magistrato alle Acque („Magistrate for the Waters”) był kolegialnym urzędem administracji Republiki Wenecji, odpowiedzialnym za gospodarkę wodną w Lagunie Weneckiej. Składał się z szeregu izb sędziowskich ustanowionych na początku XVI wieku i istniał do upadku Republiki Weneckiej w 1797 roku. W latach 1907– 2014 ciało zostało odrodzone przez państwo włoskie, z obowiązkami rozciągającymi się na całe Veneto i Prowincja Mantua.
Fundacja i historia w Republice Weneckiej
Położona w Lagunie Weneckiej woda była niezbędna dla miasta i Wenecji: laguna i jej drogi wodne były istotnymi arteriami handlowymi, ale także stanowiły najlepszą obronę dla Wenecji i gwarantowały jej niezależność. W średniowieczu laguną zarządzała Curia publicorum, powszechnie znana jako Poviego, założona w 1282 r. Poprzez połączenie poprzednich rad zajmujących się utrzymaniem kanałów miasta. Poviego podzielił tę rolę z Provveditori di Común, aw XV wieku z najwyższymi organami weneckiego rządu, Radą Dziesięciu i Senatem Weneckim. Do XV wieku stały rozwój miasta oznaczał, że Lagunę administrowano z perspektywa środowiska ekspansji i administracji miejskiej, spowolnienie tego wzrostu ustąpiło miejsca poglądowi, że laguna musi zostać zachowana. W rezultacie w 1501 r. Dziesięciu utworzyło trzyosobową radę Savi alle Acque („Mędrców dla wód”), której zadaniem było utrzymanie dróg wodnych i laguny; jak zauważył wenecki patrycjusz Girolamo Priuli, z pewną przesadą, ich głównym zadaniem było „powstrzymanie laguny przed staniem się stałym lądem”. Savi byli radą wykonawczą, a następnie w 1505 r. Znacznie większą Collegio delle Acque („College of the Waters”), która przejęła decyzje dotyczące spraw hydraulicznych od Dziesięciu i Senatu. Oprócz Savi w skład Collegio wchodził także sam doża Wenecji oraz szereg innych członków, zwykle około pięćdziesięciu, zwykle weteranów i wysokich rangą członków weneckiego rządu. W 1521 r. Utworzono kolejną trzyosobową radę, Esecutori alle Acque („Executors on the Waters”).
