Została wytworzona po raz pierwszy około połowy XVIII wieku przez chemików (źródła podają różne nazwiska, na przykładJoseph Priestley, Johann Jacob Schweppe), którzy przepuszczali przez wodę dwutlenek węgla otrzymywany z sody i kwasu. Stąd dla określenia tego napoju z bąbelkami przyjęła się nazwa „woda sodowa”, która jednak nie ma nic wspólnego z obecnością w nim sodu.
Z chemicznego punktu widzenia woda gazowana jest wodnym roztworem kwasu węglowego oraz kationów metali (wapnia, magnezu, sodu, potasu) i anionów (głównie wodorowęglanowych, siarczanowych, chlorkowych). W smaku jest lekko kwaśna.
Uważa się, że woda gazowana lepiej gasi pragnienie niż woda niegazowana. Ma to związek z dwutlenkiem węgla, którym nasyca się wodę. Powoduje on jej musowanie, co w czasie picia daje złudzenie chłodu i orzeźwienia. Woda gazowana drażni śluzówkę żołądka, więc przeciwwskazana jest osobom cierpiącym na dolegliwości żołądkowo-jelitowe, wzdęcia, zgagę. Wody o bardzo wysokim stężeniu CO2 są także niewskazane dla osób z niewydolnością układu krążenia lub układu oddechowego oraz dla dzieci[potrzebny przypis].
Copyright 2024 puzzlefactory.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.
