W architekturze wieżyczka (od włoskiego: torretta, mała wieża, łacina: turris, wieża ) to mała wieża, która wystaje pionowo ze ściany budynku, takiego jak średniowieczny zamek. Wieże służyły do przewidywania pozycji obronnej, umożliwiającej zasypanie sąsiedniej ściany w czasach fortyfikacji wojskowych. Gdy ich wojskowe wykorzystanie wyblakło, wieże zostały użyte do celów dekoracyjnych, podobnie jak w szkockim stylu baronowym.
Wieżyczka może mieć okrągły wierzchołek z krenelażami, jak widać na zdjęciu po prawej stronie, spiczasty dach lub inny rodzaj wierzchołka. Może zawierać klatkę schodową, jeśli projektuje się wyżej niż budynek ; jednak wieżyczka niekoniecznie jest wyższa niż reszta budynku; w tym przypadku jest to zazwyczaj część pomieszczenia, do której można po prostu wejść - patrz wieża zamku Château de Chaumont na zbiorze wieżyczek, która również przedstawia wieżę na nowoczesnym wieżowcu.
Budynek może mieć zarówno wieże, jak i wieżyczki; Wieżyczki mogą być mniejsze lub wyższe, ale wieżyczki zamiast tego wystają z obrysu budynku, a nie na ziemię. Rozmiar wieży jest zatem ograniczony, ponieważ nakłada dodatkowe obciążenia na konstrukcję budynku. Wieżyczki były tradycyjnie wspierane przez wspornik.
Począwszy od statków takich jak USS Monitor i trwających do dnia dzisiejszego, wieżyczka jest / była okrągłą komorą znajdującą się na pokładzie lub na innym poziomie, która obracała się i zwykle zawierała broń dystansową. Myśliwce odrzutowe i helikoptery mają również wieżyczki.
