Prawo własności zostało zagwarantowane w art. 14 niemieckiej ustawy zasadniczej i jest jednym z najważniejszych praw podstawowych. Jej treść i ograniczenia określają ustawy. Przedmiotem własności są m.in. nieruchomości, które w Niemczech rozumiane są jako: zabudowane i niezabudowane działki gruntowe (nieruchomości gruntowe), budynki (nieruchomości mieszkalne lub komercyjne) oraz prawa do ziemi.
Rodzaje nieruchomości
Działka ( nieruchomość gruntowa) – jest to część powierzchni ziemi, która jest przestrzennie ograniczona oraz zarejestrowana w księdze wieczystej na osobnym arkuszu ewidencji gruntów lub pod własnym numerem w inwentarzu na wspólnym arkuszu ewidencji gruntów. Definicja prawna działki w niemieckim kodeksie cywilnym nie istnieje. Art.905 BGB (Bürgerliches Gesetzbuch – niemiecki kodeks cywilny) określa tylko, że jest to przestrzeń nad powierzchnią ziemi i pod nią. Zakres działki jest ograniczony nie tylko przestrzennie, ale i materialnie (dotyczy zasobów mineralnych znajdujących się pod powierzchnią ziemi). W związku z tym prawo własności właściciela gruntu rozciąga się tylko na zasoby naturalne ( piasek, żwir, glina ), a nie obejmuje zasobów mineralnych niebędących kopalinami ( złoto, srebro, rudy metali).
