Tkanka nabłonkowa, tkanka graniczna, nabłonek (łac. epithelium - nabłonek, łac. textus epithelialis - tkanka nabłonkowa) – jeden z czterech głównych typów tkanek zwierzęcych, jest pierwszą tkanką pojawiającą się w zarodku.
Zawiązki nabłonka pojawiają się już w stadium blastuli, ale może się on różnicować znacznie później z listków zarodkowych: ektodermy, entodermy, mezodermy. Może to też zależeć od grupy systematycznej zwierzęcia i narządu.
Tkanki nabłonkowe dzieli się ze względu na ich budowę i pełnione funkcje. Wyróżnia się zatem:
nabłonek wielowarstwowy, charakterystyczny, jako nabłonek okrywający, dla kręgowców, w którym komórki ułożone są w kilku warstwach
nabłonek wielowarstwowy przejściowy
nabłonek jednowarstwowy, typowy jako tkanka okrywająca dla bezkręgowców (poza szczecioszczękimi, złożony z pojedynczej warstwy komórek).
Copyright 2024 puzzlefactory.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.