Wyścigi samochodów sportowych to forma wyścigów samochodowych z samochodami sportowymi, które mają dwa siedzenia i zamknięte koła. Mogą być celowe (prototypowe) lub związane z modelami drogowymi (Grand Touring).
To rodzaj hybrydy pomiędzy puryzmem otwartych kołowrotków a znajomością wyścigowych wyścigów samochodowych. Styl ten jest często kojarzony z dorocznym wyścigiem wytrzymałościowym Le Mans 24 Hours. Pierwszy bieg w 1923 roku, Le Mans jest jednym z najstarszych wciąż istniejących wyścigów samochodowych. Inne klasyczne, ale już nieistniejące wyścigi samochodów sportowych to włoscy klasyści, Targa Florio (1906-1977) i Mille Miglia (1927-1957) oraz meksykańska Carrera Panamericana (1950-1954). Większość najwyższej klasy wyścigów samochodów sportowych kładzie nacisk na wytrzymałość (zwykle pomiędzy 2,5-24 godzin), niezawodność i strategię, a nie tylko prędkość. Dłuższe wyścigi zwykle obejmują złożoną strategię pit i regularne zmiany kierowców. W rezultacie wyścigi samochodów sportowych są postrzegane bardziej jako wysiłek zespołowy niż indywidualny sport, a menadżerowie zespołów, tacy jak John Wyer, Tom Walkinshaw, konstruktor kierowany przez kierowcę Henri Pescarolo, Peter Sauber i Reinhold Joest stają się niemal tak sławni jak niektórzy z ich kierowcy.
Prestiż prestiżowych marek takich jak Porsche, Audi, Corvette, Ferrari, Jaguar, Bentley, Aston Martin, Lotus, Maserati, Lamborghini, Alfa Romeo, Lancia, Mercedes-Benz i BMW jest częściowo wynikiem sukcesu w wyścigach samochodów sportowych i Mistrzostwa Świata Samochodów Sportowych. Te najlepsze samochody drogowe tych twórców często były bardzo podobne zarówno pod względem inżynieryjnym, jak i stylistycznym do tych ściganych.
