Jaskinia morska, znana również jako jaskinia przybrzeżna, jest rodzajem jaskini utworzonej głównie przez falową akcję morza. Podstawowym procesem jest erozja. Jaskinie morskie znajdują się na całym świecie, aktywnie tworząc wzdłuż obecnych linii brzegowych i reliktowych jaskiń morskich na byłych liniach brzegowych. Niektóre z największych falistych jaskiń na świecie znajdują się na wybrzeżu Norwegii, ale są teraz o 100 stóp lub więcej ponad obecny poziom morza. Będą nadal klasyfikowane jako jaskinie nadmorskie. Dla kontrastu, w miejscach takich, jak zatoki Phang Nga w Tajlandii, rozwiązane jaskinie w wapieniach zostały zalane przez wschodzące morze i obecnie podlegają erozji brzegowej, co stanowi nową fazę ich powiększania.
Niektóre z najbardziej znanych jaskiń morskich są europejskie. Jaskinia Fingala na szkockiej wyspie Staffa to obszerna jaskinia o długości około 70 m, uformowana w kolumnowym bazalcie. Błękitna Grota w Capri, choć mniejsza, słynie z pozornej jakości świecenia wody, przekazywanej przez światło przechodzące przez podwodne otwory. Rzymianie zbudowali na jej tyłach schody, a na powierzchnię zawalił się teraz tunel.