Termin rumba może odnosić się do różnych niespokrewnionych stylów muzycznych. Pierwotnie "rumba" była używana jako synonim "imprezy" na północy Kuby, a pod koniec 19 wieku była używana do oznaczenia kompleksu świeckiego stylu muzycznego znanego jako kubańska rumba. Od początku XX wieku termin ten był używany w różnych krajach w odniesieniu do różnych stylów muzyki i tańca, z których większość jest jedynie stycznie powiązana z oryginalną kubańską rumbą, jeśli w ogóle. Nieokreślone etymologiczne pochodzenie terminu rumba, jak również jego wymienialne użycie z guaracha w ustawieniach takich jak teatr bufo, jest w dużej mierze odpowiedzialne za taką ogólnoświatową wieloznaczność tego terminu. Ponadto "rumba" była głównym terminem marketingowym dla muzyki kubańskiej w Ameryce Północnej, a także w Zachodniej i Środkowej Afryce, przez większość XX wieku, przed powstaniem mambo, pachanga i salsy.
"Rumba" weszła do angielskiego słownika na początku XX wieku, przynajmniej w 1919 roku, a do roku 1932 używano czasownika do określenia tańca towarzyskiego. W tym sensie język angielski "rhumba" stał się powszechny i obecnie zaleca się odróżnienie go od tradycyjnej rumby kubańskiej. Również w pierwszej połowie XX wieku "rumba" weszła do hiszpańskiego świata flamenco jako dynamiczne palo (styl) zainspirowane kubańską guarachą, co dało początek innym formom miejskiej muzyki znanej obecnie jako "rumba". W całej Ameryce Łacińskiej "rumba" nabrała różnych konotacji, głównie w odniesieniu do kubizowanych, tanecznych, lokalnych stylów, takich jak kolumbijska rumba criolla (creole rumba). W tym samym czasie "rumba" zaczęła być używana jako termin łączący muzykę afro -kubańską w większości krajów afrykańskich, a później dała początek reganioryzowanym stylom kubańskim, takim jak rumunia kongijska.
