Róża karolińska

Róża karolińska (Rosa carolina L.) – gatunek krzewu należący do rodziny różowatych. Zasięg obejmuje wschodnią i środkową część Ameryki Północnej, na zachodzie po Ontario w Kanadzie, Minnesotę, Nebraskę i Teksas w Stanach Zjednoczonych oraz północno-wschodni Meksyk. Do Europy został sprowadzony w 1726. W Polsce gatunek ten odnotowany został po raz pierwszy w uprawie w 1813 w ogrodzie Stanisława Wodzickiego w Niedźwiedziu pod Krakowem, kolejna introdukcja nastąpiła w drugiej połowie XX wieku. Współcześnie określany jest jako zadomowiony kenofit, wkraczający do zbiorowisk półnaturalnych i naturalnych.

Krzewy te są uprawiane jako ozdobne. Ze względu na rozłożysty pokrój i tworzenie odrostów róża ta polecana jest do nasadzeń jako okrywowa. Poza tym jej walorem jest też to, że jest atrakcyjna dla pszczół, motyli i ptaków. Menomini z Wisconsin używali owoców rzekomych tego gatunku jako lekarstwa na problemy układu trawiennego. Owoce szupinkowe są jadalne, ale wymagają oczyszczenia z drażniących włosków.

Epitet gatunkowy utworzony został w nawiązaniu do Karoliny Południowej lub Północnej.