Mięsień poprzecznie prążkowany (tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana, łac. textus muscularis transversostriatus) – rodzaj tkanki mięśniowej, zbudowany z silnie wydłużonych, walcowatych komórek, zawierających wiele położonych obwodowo jąder. W centrum komórki występują liczne i rozciągające się na całą jej długość miofibryle zbudowane z ułożonych naprzemiennie (na długość) filamentów cienkich składających się głównie z aktyny i filamentów grubych składających się głównie z miozyny. Białka aktyna i miozyna, z których zbudowane są filamenty, maja zdolność poruszania się względem siebie - włókna miozynowe dzięki spiralnym zgrubieniom, zwanymi mostkami, mogą wsuwać włókna aktyny do wnętrza sarkomeru. Powoduje to zmniejszenie jego długości, przy niezmienionych rozmiarach włókien aktynowych i miozynowych. Obraz miofibryli obserwowanych przy pomocy mikroskopu polaryzacyjnego składa się z prążków, z których ciemniejsze, ze względu na anizotropię optyczną miozyny, są filamenty grube.
Zbudowane są z niej m.in. wszystkie mięśnie szkieletowe kręgowców. Pracują one zależnie od woli, szybko ulegają zmęczeniu, ich skurcze są krótkotrwałe, ale silne.
Mięśnie szkieletowe zbudowane są z ułożonych w pęczki włókien mięśniowych.
