Para cieczy – faza gazowa substancji występująca poniżej jej punktu krytycznego (w temperaturach niższych od temperatury krytycznej i przy ciśnieniach mniejszych od ciśnienia krytycznego). Para o danej temperaturze może zostać skroplona poprzez podwyższenie ciśnienia (proces odwrotny nazywamy parowaniem). Gazy powyżej swego punktu krytycznego nie dają się skroplić poprzez zwiększanie ciśnienia (dowolnie duże), bez jednoczesnego obniżenia temperatury.
W danej temperaturze w zależności od ciśnienia para może być:
nasycona – w równowadze termodynamicznej z fazą skondensowaną; występuje przy ciśnieniu pary nasyconej,
nienasycona – o ciśnieniu niższym od ciśnienia pary nasyconej,
przesycona – o ciśnieniu wyższym od ciśnienia pary nasyconej; jest to stan nietrwały.Ciśnienie pary nasyconej cieczy zmienia się z temperaturą w przybliżeniu zgodnie ze wzorem:
log
p
s
=
A
−
B
T
,
{\displaystyle \log p_{s}=A-{\frac {B}{T}},}
gdzie:
A
,
B
{\displaystyle A,B}
– stałe,
T
{\displaystyle T}
– temperatura w kelwinach.To proste równanie odpowiada równaniu Clausiusa-Clapeyrona, które z kolei jest przybliżeniem ścisłego równania Clapeyrona opisującego przemiany fazowe dla dowolnej substancji czystej (uwaga: to nie jest równanie Clapeyrona stanu gazu doskonałego!)
Wartość temperatury, w której ciśnienie pary nasyconej zrówna się z ciśnieniem zewnętrznym
(
p
s
=
p
z
e
w
n
)
{\displaystyle (p_{s}=p_{zewn})}
jest temperaturą wrzenia cieczy. Innymi słowy: ciecz nie może wrzeć dopóki
p
s
<
p
z
e
w
n
.
{\displaystyle p_{s}
Copyright 2024 puzzlefactory.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.