Pole ryżowe to zalana działka użytków rolnych wykorzystywanych do uprawy półwspólnotowego ryżu. Uprawy nie należy mylić z uprawą ryżu głębokowodnego, który uprawia się w warunkach zalania wodą o głębokości większej niż 50 cm (przynajmniej 20 cm) przez co najmniej miesiąc. Dowody genetyczne wskazują, że wszystkie formy ryżu niełuskanego, zarówno indica, jak i japonica, pochodzą od udomowienia dzikiego ryżu Oryza rufipogon, który po raz pierwszy pojawił się w latach 8 200-1300 lat temu na południe od rzeki Jangcy w dzisiejszych Chinach. Jednakże, udomowiony podgatunek indica wydaje się obecnie produktem introgresji korzystnych alleli z japonica w późniejszym terminie, tak, że istnieje prawdopodobnie kilka zdarzeń związanych z hodowlą i udomowieniem. Pola ryżowe są typową cechą uprawy ryżu na wschodzie, południu i południowo-wschodniej Azji. Pola mogą być wbudowane w strome zbocza jako tarasy i sąsiadują z przygnębionymi lub stromo nachylonymi elementami, takimi jak rzeki lub bagna. Mogą wymagać dużej ilości pracy i materiałów do wytworzenia i potrzebują dużych ilości wody do nawadniania. Woły i bawoły wodne, przystosowane do życia na terenach podmokłych, są ważnymi zwierzętami użytkowymi szeroko wykorzystywanymi w uprawie pól ryżowych.
W XX wieku dominującą formą uprawy ryżu stała się uprawa pól ryżowych. Plemiona górskie Tajlandii nadal uprawiają odmiany suchej gleby zwane górskim ryżem.
