Osiedle mieszkaniowe – jednostka urbanistyczna charakteryzująca się ujednoliconą zabudową mieszkaniową, z uzupełnieniem w postaci infrastruktury usługowo-handlowej. Obiekty wewnątrz osiedla często połączone są siecią dróg wewnętrznych, przy jednoczesnym wydzieleniu dróg wyższych klas na zewnątrz.
Koncepcja osiedla mieszkaniowego została rozwinięta w latach 20. XX wieku w Niemczech, a rozpowszechniła się w innych krajach po II wojnie światowej.
W niektórych przypadkach osiedla mają jednego właściciela, np. spółdzielnia mieszkaniowa, towarzystwo budownictwa społecznego itp., w innych wypadkach poszczególne elementy zabudowy mieszkaniowej mogą mieć różnych właścicieli, a wydzielenie takiego obszaru jako odrębnego osiedla może mieć podstawy historyczne, zwyczajowe itp.
Termin „osiedle” odnosi się również do jednostki pomocniczej wydzielonej w obrębie miasta (gminy). Osiedle mieszkaniowe rozumiane jako jednostka urbanistyczna może być równocześnie „osiedlem” w sensie administracyjnym lub jego częścią.
