Ocean Atlantycki (Atlantyk) – drugi pod względem wielkości ocean na Ziemi pokrywający około jednej piątej jej powierzchni. Nazwa wywodzi się z mitologii greckiej i oznacza „Morze Atlasa”. Jak napisał Hezjod w swym eposie Prace i dni: „Ojciec Zeus utworzył, na krańcach zamieszkałego świata, gdzie nie docierają ludzie i nie mieszkają bogowie nieśmiertelni, otoczone pełnym głębokich wirów oceanem Wyspy Błogosławione, gdzie życie toczy się bez mozołu i smutku”. Oficjalna polska nazwa tego oceanu, zatwierdzona przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych brzmi Ocean Atlantycki.
Najstarsza znana nazwa „Atlantyku” pochodzi z Dziejów Herodota z około 450 roku p.n.e. (Hdt. 1.202.4): Atlantis thalassa (gr. Ἀτλαντὶς θάλασσα). Nim Europejczycy odkryli inne oceany termin „ocean” był synonimem wszystkich wód na zachód od Cieśniny Gibraltarskiej. Grecy uważali, że ocean to gigantyczna rzeka, która opływa świat.
