Makrofotografia – rodzaj fotografii, w której fotografowany obiekt zostaje odwzorowany w naturalnych rozmiarach lub jest nieznacznie powiększony.
Na ogół zakres powiększenia liniowego (często zwanego przez fotografów skalą odwzorowania) waha się w granicach od 1:1 do 10:1 – od wielkości naturalnej do 10-krotnego powiększenia (dla formatu małoobrazkowego jest to obszar 24×36–2,4×3,6 mm). Często rozszerza się ten obszar do zbliżeń wymagających obiektywów z funkcją makro lub dodatków na 3:1 do 30:1. Większe powiększenia uzyskuje się za pomocą mikroskopu w mikrofotografii.
Podstawowym problemem, jaki występuje przy tego typu fotografii, jest mała głębia ostrości (co widać na zdjęciu obok). Z tego względu bardzo ważne jest precyzyjne ustawienie ostrości.
Aby uzyskać wystarczające powiększenie, konieczne jest na ogół znaczne przybliżenie aparatu do obiektu fotografowanego. Zazwyczaj odległość fotografowania w przypadku makrofotografii jest mniejsza niż 30 cm. Aby umożliwić tak duże zbliżenie, konieczne może być zastosowanie specjalnego obiektywu. Innym rozwiązaniem jest zastosowanie obiektywu standardowego zamocowanego przy pomocy pierścieni pośrednich albo mieszka, które zwiększają dystans pomiędzy obiektywem a błoną fotograficzną lub matrycą swiatłoczułą.
