„Layla” – ballada bluesrockowa zespołu Derek and the Dominos, wydana na singlu oraz albumie Layla and Other Assorted Love Songs z grudnia 1970 roku. Utwór uznawany za jedną z najlepszych ballad miłosnych w historii. Wykorzystuje skomplikowaną gitarową figurę retoryczną autorstwa Erica Claptona i Duane Allmana, a także fortepianową kodę nagraną przez Jima Gordona. Obie, wyraźnie różniące się od siebie partie Clapton i Gordon skomponowali oddzielnie, ale zostały one połączone w jeden utwór.
Piosenka jest zadedykowana Pattie Boyd, ówczesnej żonie George’a Harrisona i skrytej miłości Claptona. Inspiracją do powstania tego utworu był klasyczny perski poemat Lajla i Madżnun, opowiadający o młodym człowieku, który z powodu swojej miłości do pięknej Lajli zyskał przydomek szaleńca (czyli Mandżun).
Tuż po pierwotnym wydaniu utwór nie odniósł niemal żadnego sukcesu komercyjnego. Od tego czasu singel otrzymał pozytywne recenzje krytyków; Stephen Thomas Erlewine z serwisu AllMusic zaliczył utwór do kanonu muzyki rockowej. W 1992 Clapton wydał nową edycję utworu w wersji unplugged – singel uplasował się na 12. miejscu listy Billboard Hot 100, 9.
Copyright 2024 puzzlefactory.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.