Komelina (Commelina L.) – rodzaj roślin z rodziny komelinowatych. Obejmuje ok. 170–195 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach w strefie tropikalnej i subtropikalnej, rzadziej w strefie klimatu umiarkowanego ciepłego. Poza Kaukazem w Europie rosną tylko rośliny introdukowane w południowej części kontynentu. W Polsce jako przejściowo dziczejące (efemerofity) stwierdzone zostały komelina pospolita C. communis i komelina niebieska C. tuberosa.
Rośliny te zasiedlają zróżnicowane siedliska, przy czym stosunkowo rzadko są to lasy. Liczne gatunki z tego rodzaju to chwasty upraw w strefie międzyzwrotnikowej, szczególnie problematyczne w uprawach trzciny cukrowej, ale też ryżu. Z kolei na plantacjach kawowców są roślinami pożądanymi tworząc zwartą okrywę gleby, przeciwdziałając jej erozji. Wiele gatunków uprawianych jest w tropikach jako rośliny okrywowe. Niektóre mają jadalne bulwy korzeniowe. Okazałe kwiaty komeliny pospolitej dostarczają niebieskiego barwnika wykorzystywanego w Japonii do wyrobu papieru „awobana”. Różne gatunki wykorzystywane są jako lecznicze, stosowane zwłaszcza w formie kompresów. Komelina niebieska używana jest do tamowania krwawienia, a C. virginica jako ziele moczopędne. C. diffusa, C. africana, C. benghalensis wykorzystywane są jako warzywo i rośliny pastewne. C. cyanea w Australii wykorzystywana była jako zielone warzywo do walki ze szkorbutem.
W uprawie wymagają stanowisk słonecznych, osłoniętych od wiatru, gleb żyznych i przepuszczalnych. W okresie zimowym muszą być chronione przed mrozem (w klimacie umiarkowanym przenoszone do pomieszczeń lub szklarni, ewentualnie uprawiane są jako rośliny roczne). Rozmnażane są z nasion lub przez sadzonki.
