Husaria – polska jazda należąca do autoramentu narodowego, znana z wielu zwycięstw formacja kawaleryjska Rzeczypospolitej, obecna na polach bitew od początku XVI wieku do połowy XVIII wieku. Była wykorzystywana do przełamywania sił nieprzyjaciela poprzez zadawanie rozstrzygających uderzeń w postaci szarż, które w najważniejszym okresie jej istnienia kończyły się zazwyczaj zwycięstwami.
Ze względu na nietypowe uzbrojenie i taktykę husaria jest zaliczana do najskuteczniejszych formacji wojskowych w dziejach kawalerii.
Istnieje kilka teorii na temat pochodzenia nazwy husaria, z których jako najbardziej prawdopodobne zazwyczaj historycy przyjmują dwie:
Pierwsza wywodzi ją serbskiego usar lub gusar, która oznacza konnego wojownika, korsarza lub rozbójnika.
Druga wywodzi ją z języka węgierskego huszár będącą połączeniem dwóch węgierskich wyrazów husz – dwadzieścia oraz ar oznaczającej lenno lub dobra ziemskie.
Jednak sam termin oznaczający lekkozbrojnych konnych zwiadowców pojawia się już w na przełomie tysiącleci w Bizancjum. Powstały pod koniec X wieku podręcznik wojskowy De re militari (rozdz. XVII-XIX, XXI) informuje: Historycy przyjmują, że nazwa przejęta została do języka polskiego w związku z zaciągiem do wojska koronnego pierwszych husarzy, którzy wywodzili się z terenów Serbii oraz Węgier. Pierwszym znanym dokumentem wymieniającym husarzy jest spisany po łacinie regest skarbowy z roku 1500 Regestrum in quo diversi computi ti rationem..., w którym znaleziono najstarszy zapis o zaciągnięciu husarzy na służbę Jagiellonów. W dokumencie tym kilku husarzy wymienienionych jest z imienia i nazwiska.
Copyright 2024 puzzlefactory.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.