Forgiveness - puzzle online

Przebaczenie to umyślny i dobrowolny proces, w którym ofiara ulega zmianie w uczuciach i postawie dotyczącej przestępstwa, odpuszcza negatywne emocje, takie jak mściwość, ze zwiększoną zdolnością życzyć dobrze sprawcy. Przebaczenie różni się od usprawiedliwienia (nieuznanie działania za niewłaściwe i wymagające przebaczenia), usprawiedliwienia (nie posiadania sprawcy jako odpowiedzialnego za działanie), zapomnienia (usunięcia świadomości przestępstwa ze świadomości), wybaczenia (przyznane za uznaną przestępstwo przez przedstawiciela społeczeństwa, takiego jak sędzia ) i pojednanie (przywrócenie związku).

W niektórych kontekstach, przebaczenie jest prawnym terminem rozgrzeszenia lub rezygnacji z wszelkich roszczeń z tytułu długów, pożyczek, zobowiązań lub innych roszczeń.

Jako pojęcie i cnota psychologiczne, korzyści płynące z przebaczenia zostały odkryte w myśli religijnej, naukach społecznych i medycynie. Przebaczenie może być rozpatrywane po prostu w kategoriach osoby, która przebacza, w tym przebaczenia sobie, w kategoriach osoby przebaczonej lub w kategoriach relacji między wybaczającym a osobą przebaczoną. W większości kontekstów przebaczenie jest udzielane bez oczekiwania sprawiedliwości naprawczej i bez jakiejkolwiek odpowiedzi ze strony sprawcy (na przykład można wybaczyć osobie, która jest nieczuła lub martwa). W praktyce może być konieczne, aby sprawca przedstawił jakąś formę uznania, przeprosiny lub nawet poprosił o przebaczenie, aby pokrzywdzona osoba uwierzyła, że ​​potrafi wybaczyć.

Społeczny i polityczny wymiar przebaczenia obejmuje ściśle prywatną i religijną sferę "przebaczenia". Pojęcie "wybaczania" jest ogólnie uważane za niezwykłe na polu politycznym. Jednak Hannah Arendt uważa, że ​​"zdolność przebaczenia" ma swoje miejsce w sprawach publicznych.