W mostie ekstradowanym stosuje się konstrukcję, która łączy główne elementy zarówno mostu z belką strunobetonową, jak i mostu wantowego. Nazwa pochodzi od słowa extrados, zewnętrznej lub górnej krzywej łuku, i odnosi się do tego, jak " kable oporowe" na ekstradowanym mostku nie są uważane za takie w projekcie, ale są traktowane jako zewnętrzne ścięgna sprężające odchylające się w górę od pokład. W tej koncepcji pozostają one częścią (i definiują górny limit) głównej nadbudowy mostu.
W porównaniu do mostu z zawieszeniem wspornikowym lub mostu wspornikowego o porównywalnej rozpiętości, most z ekstradażem wykorzystuje znacznie krótsze wieże ratunkowe lub pylony niż most wantowy i znacznie płytszą konstrukcję pokładu / dźwigara niż na mostku wiązarowym. Taki układ powoduje typowy ekstradycyjny "wygląd" wentylatora niskich, płytkich kątowników, zwykle z wyraźnym obszarem "otwartego okna " rozciągającym się od boków każdej wieży.
Forma mostu pozaustrojowego nadaje się głównie do średniej długości rozpiętości między 100 metrów (330 stóp) i 250 metrów (820 stóp), a ponad pięćdziesiąt takich mostów zostało zbudowanych na całym świecie do 2012 roku. Podczas gdy ponoszą wiele kosztów budowy zarówno Typy mostów wiszących i dźwigarów, mosty ekstradowane mogą zapewnić oszczędności materiałowe w celu zrekompensowania znacznej części tej kary. Zostały one często przyjęte, gdy całkowita wysokość, odstępy nawigacyjne lub wymagania estetyczne sprawiły, że alternatywa dla kabli lub dźwigarów była mniej realna.
