Elewacja położenia geograficznego jest jego wysokością powyżej lub poniżej ustalonego punktu odniesienia, najczęściej geoidy odniesienia, matematycznego modelu poziomu morza na Ziemi jako ekwipotencjalnej powierzchni grawitacyjnej (patrz Geodezyjny punkt odniesienia § Pionowy punkt odniesienia).
Termin elewacja jest używany głównie w odniesieniu do punktów na powierzchni Ziemi, podczas gdy wysokość lub wysokość geopotencjalna jest używana dla punktów nad powierzchnią, takich jak samolot w locie lub statek kosmiczny na orbicie, a głębokość jest używana dla punktów poniżej powierzchni.
Elewacji nie należy mylić z odległością od środka Ziemi. Ze względu na wybrzuszenie równikowe szczyty Mount Everest i Chimborazo mają odpowiednio największą wysokość i największą odległość geocentryczną.
Mapy i GIS
GIS lub system informacji geograficznej to system komputerowy, który umożliwia wizualizację, manipulowanie, przechwytywanie i przechowywanie danych z powiązanymi atrybutami. GIS oferuje lepsze zrozumienie wzorów i relacji krajobrazu w różnych skalach. Narzędzia w GIS umożliwiają manipulację danymi do analizy przestrzennej lub kartografii.
Mapa topograficzna jest głównym rodzajem mapy używanej do zobrazowania elewacji, często za pomocą konturów.
W systemie informacji geograficznej (GIS) modele cyfrowej elewacji (DEM) są powszechnie używane do reprezentowania powierzchni (topografii) miejsca, za pomocą zestawu danych rastrowych (siatki) rzędnych. Cyfrowe modele terenu to inny sposób przedstawiania terenu w systemie GIS.
USGS (United States Geologic Survey) opracowuje program 3D Elevation (3DEP), aby nadążyć za rosnącymi potrzebami wysokiej jakości danych topograficznych.
