Niebieski elektryczny jest kolorem, którego definicja zmienia się, ale często jest uważana za bliskie cyjanowi, i która jest reprezentacją barwy błyskawicy, iskry elektrycznej i koloru zjonizowanego gazu argonowego; Pierwotnie nosił on nazwę zjonizowanego jarzenia powietrza wytwarzanego podczas wyładowań elektrycznych, choć jego znaczenie poszerzyło się o odcienie niebieskiego, które są metaforycznie "elektryczne" z racji bycia "intensywnym" lub szczególnie "żywym". Łuki elektryczne mogą powodować różne emisje kolorów w zależności od gazów, ale niebieski i fioletowy są typowymi kolorami wytwarzanymi w troposferze, w której dominują tlen i azot.
Pierwsze zarejestrowane użycie niebieskiego koloru niebieskiego jako nazwy w języku angielskim nastąpiło w 1845 roku. Kolor elektryczny niebieski (wersja pokazana poniżej jako średni elektryczny niebieski ) był w modzie w latach 90. XIX wieku.
