Elżbieta I (ur. 7 września 1533 w Greenwich, zm. 24 marca 1603 w Richmond) – królowa Anglii i Irlandii (panowała od 17 listopada 1558 do śmierci w 1603, czyli 44 lata), córka Henryka VIII i jego drugiej żony Anny Boleyn. Ostatnia z rodu Tudorów. Nazywana Glorianą lub Królową-Dziewicą (the Virgin Queen).
Młodość
Elżbieta była jedynym dzieckiem z drugiego małżeństwa Henryka VIII Tudora z Anną Boleyn, które dożyło wieku dojrzałego. Henryk i Anna byli ze sobą związani prawdopodobnie już od roku 1527, ale w wyniku sprzeciwu papieża mogli się pobrać dopiero w końcu 1532 r., gdy dzięki odłączeniu się Kościoła angielskiego od papiestwa rozwód Henryka VIII z poprzednią żoną, Katarzyną Aragońską, stał się możliwy.
Anna została koronowana w lecie 1533 r., kiedy była już w ciąży z pierwszym dzieckiem. Noworodkowi nadano imię Elżbieta na cześć jej dwóch babć: Elżbiety York i lady Elżbiety Boleyn. Henryk wolał, by urodził się syn, ale na razie Elżbieta była jedyną osobą godną dziedziczenia, jako że rozwód wyeliminował Marię, córkę Henryka z pierwszego małżeństwa.
Copyright 2024 puzzlefactory.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.
