Argentyńska kokarda (hiszpański: escarapela argentina) jest jednym z symboli narodowych Argentyny, ustanowionym dekretem 18 lutego 1812 r. Przez Pierwszego Triumwiratu, który stwierdził, że „narodową kokardą Zjednoczonych Prowincji Río de la Plata będzie w kolorach białym i jasnoniebieskim [...] ". Narodowy Dzień Kokardy przypada 18 maja, w dniu, w którym zakłada się, że kokarda została po raz pierwszy użyta przez kobiety z Buenos Aires podczas wydarzeń rewolucji 1810 roku. == Pochodzenie == Pochodzenie kolorów kokardy i powody ich wyboru nie mogą być dokładnie ustalone. Wśród kilku wersji jedna z nich stwierdza, że kolory biały i jasnoniebieski zostały po raz pierwszy przyjęte podczas brytyjskiej inwazji na Río de la Plata w 1806 i 1807 r. Przez Pułk Patrycjuszy, pierwszy miejski pułk milicji Río de la Plata. Podobno grupa kobiet z Buenos Aires po raz pierwszy nosiła kokardę 19 maja 1810 r. Podczas wizyty pułkownika Cornelio Saavedry, szefa pułku. Między 22 a 25 maja tego samego roku wiadomo, że chisperos, czyli patrioci, zidentyfikowali zwolenników rewolucji majowej, nadając im wstążki w tych kolorach. Anonimowy rękopis cytowany przez historyka Marfany'ego wyraża, że 21 maja, w poniedziałek, rewolucjoniści przedstawili się jako tacy z białymi wstążkami na ubraniach i czapkach. We wspomnieniach Juana Manuela Berutiego, Memorias Curiosas, komentuje się użycie białych wstążek na ubraniach i kokard z gałązkami oliwnymi na kapeluszach. Hiszpański funkcjonariusz Faustino Ansay udokumentował również, że kiedy wiadomość o rewolucji dotarła do Mendozy, jej zwolennicy zaczęli nosić białe paski. Raport przypisany Ramonowi Manuelowi de Pazos mówi, że 21 maja 1810 r. Domingo French i Antonio Beruti rozdawali te paski jako znak pokoju i jedności między patriotami i zwolennikami hiszpańskiego rządu, ale biorąc pod uwagę jego wrogość, w maju 25 zaczęli rozkładać czerwone paski jako odniesienie do jakobinów. Oba kolory zostały później przyjęte przez członków cabildo z Tarija, kiedy dołączyli do rewolucji.
