Anatomia człowieka, in. antropotomia (starogr. anthropos – człowiek ) – nauka o budowie narządów i układów ciała człowieka, wchodzi w skład morfologii i posługuje się metodami na poziomie makroskopowym (np. obserwacji żywych organizmów i badań sekcyjnych zwłok).
Jest to anatomia opisowa, zwana też anatomią klasyczną. Zajmuje się ona badaniem i opisaniem narządów, które spełniają wspólną funkcję, oraz poszczególnych części ustroju.
cytologia – nauka o komórce, budowie człowieka na poziomie komórkowym;
fizjologia – nauka o funkcjonowaniu organizmu.Obecnie anatomia ściśle wiąże się z fizjologią, poświęcając dużo uwagi funkcji i działaniu poszczególnych narządów.
Jest to anatomia czynnościowa. Anatomia i fizjologia stanowią podstawę medycyny, gdyż nie można skutecznie udzielić pomocy w chorobie nie znając dokładnie budowy i czynności organizmu zdrowego.
Inne działy anatomii to:
Anatomia opisowa, zwaną dawniej normalną, obecnie wyróżniamy:
Anatomia prawidłowa, która zajmuje się normalnie zbudowanymi, zdrowymi osobnikami w odróżnieniu od; Anatomia patologiczna mającej za zadanie opisanie zmian chorobowych zachodzących w narządach podczas choroby. Anatomia mikroskopowa – w odróżnieniu od klasycznej anatomii, posługującej się okiem nieuzbrojonym, ten dział posługuje się mikroskopem świetlnym – histologia, lub elektronowym – cytologia, w związku z czym zajmuje się badaniem mikroskopowej struktury poszczególnych narządów.
