De compositie van het schilderij ontwikkelt zich rond de diagonaal van de linker benedenhoek naar de rechter bovenhoek, waardoor er twee ruimtes ontstaan: het hemelse (heilige) en het aardse (profane). In het centrale deel kun je de Heilige Familie en de Engel zien die hen leidt. Elk personage speelt een individuele rol; Jozef vraagt de weg van de Engel, hij wijst hem de weg met zijn hand, Maria kijkt nostalgisch terug, de ezel in de schaduw gaat de onzekere toekomst in. Alleen de kleine Jezus, in zijn armen gedragen, kijkt de toeschouwer recht aan. De diagonalen van het schilderij komen samen op de plek waar Maria een gebaar maakt om het Kind te beschermen. De vlucht naar Egypte was de eerste pijnlijke ervaring van Onze Lieve Vrouw, die de Passie aankondigde [2]. De figuren werden gepresenteerd tegen een landschap met een Romeins dorp, dat een kenmerkend motief zou moeten zijn voor classicistische kunst. Poussin werkte vele jaren in Rome, hij kende de werken van de klassiekers. Waarschijnlijk is de figuur van een engel gemodelleerd naar het reliëf van Raphael en is het portiekmotief dat op de achtergrond zichtbaar is, overgenomen van een oud mozaïek [2].