Zonneactiviteit - veranderingen die plaatsvinden in de atmosfeer van de zon, die fluctuaties veroorzaken in het niveau van de elektromagnetische straling die door de ster wordt uitgezonden, inclusief licht dat de aarde bereikt (zie zonneconstante) en de stroom van geladen deeltjes die door de zon wordt uitgezonden in de vorm van zonnewind. Het veroorzaakt veranderingen in het aantal en de verspreiding van zonnevlekken en uitbarstingen ter hoogte van de fotosfeer, uitbarstingen en uitsteeksels die worden waargenomen tegen de achtergrond van de chromosfeer, evenals coronale massa-ejecties die ontstaan in de zonnecorona.
De helderheid van de zon wordt gecontroleerd door satellieten - SORCE en TIMED (Thermosphere Ionosphere Mesosphere Energetics and Dynamics). Deze laboratoria meten de totale straling van de zon (zonneconstante) en registreren ook de huidige veranderingen in het spectrum van de ster. Deze metingen tonen ook aan dat de emissie van straling in het ultraviolette bereik zichtbaar verandert in verschillende fasen van de cyclus van elf jaar, terwijl de totale hoeveelheid uitgezonden straling met ongeveer 0,1% verandert ten opzichte van de waarde van de zonneconstante, waarvan de gemiddelde waarde gelijk is aan 1366,1 W / m².
Zonneactiviteitscyclus
De basisperiode van veranderingen in zonneactiviteit is gemiddeld ongeveer 11 jaar, terwijl de meest populaire maat voor deze variabiliteit de zogenaamde Wolfnummer, gegeven door de formule
R
=
(
10
g
+
p
)
k
.
{\ Displaystyle R = (10g + p) k,}
waar:
R - Wolf nummer,
p - totaal aantal vlekken waargenomen op het zichtbare halfrond van de zon,
g - aantal ter plaatse waargenomen spotgroepen,
k - coëfficiënt afhankelijk van het instrument dat wordt gebruikt om de resultaten van verschillende observatoria te vergelijken Het gebied van het verschijnen van een vlek, bepaald door de heliografische breedtegraad, wordt weergegeven door vlinder diagram.
