Leven is een eigenschap van organismen die, naast hieronder nader uitgewerkte eigenschappen, in ieder geval de mogelijkheid hebben zich voort te planten.
Een gebruikelijke wetenschappelijke definitie van leven is de volgende:
Levend staat tegenover levenloos: de staat (dood) van een voorheen levend wezen dat zichzelf niet langer in stand heeft kunnen houden; de staat van een voorwerp dat nooit leven heeft gekend.
Kenmerken van leven
Leven wordt door wetenschappelijke disciplines als de filosofie en de biologie verschillend gedefinieerd. Het biologisch, sluitend definiëren van het begrip 'leven' is niet eenvoudig. Vuur kent bijvoorbeeld ook een vorm van metabolisme, verbranding is een vorm van chemische omzetting, meer specifiek oxidatie, net als celademhaling in organismen. Daarom spreekt de definitie in de inleiding van een inwendig metabolisme, als levenskenmerk.
De biologische wetenschap hanteert een 'checklist' van eigenschappen - levensfuncties of levensverrichtingen genoemd - die het 'levend zijn' kenmerken:
Homeostase: het vermogen van een organisme om het interne milieu constant te houden.
Leven vertoont organisatie en structuur: er is een verband tussen vorm (morfologie, anatomie, histologie) en functie (fysiologie, gedrag). De basale bouwsteen van het leven is de cel. Cellen van meercellige organismen specialiseren zich groepsgewijs in verschillende celweefsels, groepen van weefsels vormen op hun beurt de organen van een organisme.
