Een kruiser is een oorlogsschip dat veel taken kan uitvoeren zoals het bekampen van vijandelijke oorlogsschepen, patrouilleren, beschermen van de handelsroutes, verkenningstaken en het versterken van de aanvalskracht van vlooteenheden.
Om deze taken te kunnen uitvoeren moet het onder andere over een grote actieradius beschikken en een goed onderkomen aan zijn bemanning bieden voor langere periodes.
Geschiedenis
De term kruiser kwam al in de zeiltijd voor en stond niet zozeer voor een bepaald type schip, maar meer voor een uit te voeren taak.
Door de introductie van stoomkracht, pantser en moderne artillerie verschenen in de loop van de 19e eeuw de pantserschepen, pantserkruisers, pantserdekkruiser en diverse varianten (bijvoorbeeld de ramtorenkruisers). Later ontstonden daaruit de eerste slagschepen.
Eerst bij het Vlootverdrag van Washington in 1922 werd aan kruisers een limiet van 10.000 ton waterverplaatsing gesteld. Bij het Londense vlootverdrag van 1930 werden kruisers verder gedefinieerd. Er werd een maximum gesteld aan de bewapening en tevens werd een onderscheid gemaakt tussen zware (met maximaal 203mm- of 8 inchgeschut) en lichte (maximaal 155 mm of 6,1 inch) kruisers. Ook werd daar voor de verdragspartijen een beperking vastgelegd voor de hoeveelheid tonnage die ieder der partijen aan kruisers mocht bouwen, grofweg in de verhouding 5:5:3 voor resp. de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Japan.
