Een hindoeïstische tempel (Sanskriet: mandira) is een plaats van aanbidding binnen de hindoeïstische religie, waarbij een ontmoeting kan plaatsvinden tussen goden en mensen. De tempel is gereserveerd voor het faciliteren van religieuze bijeenkomsten en het uitvoeren van spirituele activiteiten.
Een hindoeïstische tempel kan een afzonderlijk bouwwerk of een deel van een gebouw zijn. Een kenmerk die in de meeste tempels terug te zien is, is de aanwezigheid van murti's van de hindoeïstische god waar de tempel aan is gewijd. Meestal is dat er één in het bijzonder, maar er zijn er ook die aan meer godheden zijn gewijd. Wel is er altijd een god die de hoofdrol speelt.
Ook in Europa zijn hindoeïstische tempels te vinden, zoals de Neasdentempel in Londen en de Sri-Kamadchi-Ampal-tempel in het Duitse Hamm. In 2011 werd het plan bekend in Den Haag het grootste hindoeïstische tempelcomplex van het Europese vasteland te bouwen.Tirtha of bedevaart speelt sinds de Mahabharata een belangrijke rol, maar het duurde geruime tijd voordat dit zijn weg vond in de dharmashastra. Tempels met murti's (beelden van godheden) ontstonden pas relatief laat in het brahmanisme, vanaf het begin van de christelijke jaartelling, en brahmanen die hun diensten aanbieden in tempels staan dan ook in laag aanzien. De pancharatrins werden mede daardoor zelfs niet als brahmanen beschouwd. Waarschijnlijk hebben tempels en moerti's dan ook een niet-brahmaanse oorsprong.
