Frisdrank is het in 1956 door reclamemaker Dick Schiferli bedachte woord voor koolzuurhoudende limonade. Het wordt ook wel priklimonade genoemd. In ruimere zin worden, volgens de Nederlandse Warenwet, ook niet-koolzuurhoudende limonades, sportdranken en energiedranken tot de frisdranken gerekend.
Een typische frisdrank bestaat uit koolzuurhoudend water, waaraan suiker, aroma's (of echte vruchtenextracten) en eventueel andere hulpstoffen zijn toegevoegd.
Frisdrank behoort tot de rode zone van de voedingsdriehoek(buiten de voedingsdriehoek)
Geschiedenis
Limonade
In de zeventiende eeuw werden in Italië al gesuikerde vruchtendrankjes, 'limoenades', genuttigd. Oorspronkelijk werden de drankjes genoemd naar de vrucht waarvan zij waren afgeleid: naast de limoenade bestond er orangeade (van sinaasappelen, in het Frans oranges) en grenadine (van granaatappelen, in het Frans grenades). Langzamerhand werd limonade de overkoepelende naam. In 1676, verkreeg de Compagnie de Limonadiers in Parijs het alleenrecht op limonadeverkoop.
Koolzuur
De Schotse chemicus Joseph Black ontdekte koolzuurgas in het begin van de jaren 1750.
De Engelse scheikundige Joseph Priestley bedacht rond 1770 een methode koolzuurgas aan water toe te voegen.
