Dans ce bureau cosy, aux effluves d'Armagnac - Nature morte - Clair-obscur - Poème d'Hartley Coleridge - (1796-1849) - November: het zachte jaar loopt bijna ten einde; De vogeltjes hebben bijna hun laatste lied gezongen, Hun kleine tonen tjilpen in de sombere explosie - Die schrille voorbode van vroege sneeuw: de geduldige schoonheid van de geurloze roos, Vaak met het rijpe kristal van de morgen, op een schilderachtige manier van glas voorzien, Hangt, een bleke rouwer voor het verleden van de zomer, En maakt een kleine zomer waar het groeit: In de koude zonnestraal van de zwakke korte dag De schemerige wateren trillen terwijl ze schijnen, De roodbruine bladeren belemmeren de kronkelige weg Van vochtige beken, die geen diepe oevers definiëren, En de magere bossen, in een haveloze, schaarse opstelling, wikkelen hun oude ledematen met somber klimoptouw.
