Tasmaanse duivel [2] (Sarcophilus harrisii) - een soort vleesetend zoogdier, buideldier uit de niet-łazowych-familie (Dasyuridae). Het wordt alleen in het wild gevonden op het Australische eiland Tasmanië. Het bereikt de grootte van een kleine hond en is tegenwoordig het grootste vleesetende buideldier, na het uitsterven van de Tasmaanse wolf (de buideldierwolf) in 1936. Het heeft een gedrongen, gespierd lichaam, een zwarte vacht, een scherpe geur, een zeer luid en verontrustend gepiep, een uitstekend reukvermogen en een kenmerkende manier van eten. Hij jaagt op prooien en karkassen, en eet voedsel als hij in de buurt van menselijke nederzettingen is. Hij leidt meestal een eenzame levensstijl, voedt zich soms met andere Duivels en poepen op een gedeelde plaats. In tegenstelling tot de meeste niet-harige, heeft het effectieve mechanismen van thermoregulatie van het lichaam, waardoor het 's middags actief kan blijven zonder oververhit te raken. Ondanks zijn mollige uiterlijk verrast hij met snelheid en uithoudingsvermogen. Hij kan in bomen klimmen en rivieren oversteken.