Πεταλούδα ψηλότερα! Όπου ο άνεμος σφυρίζει και χτυπά κατά μήκος των βράχων, εκεί, όπου το σύννεφο στηρίζεται τα άσπρα πόδια του στον λίθο και τις χρυσές ακτίνες του ήλιου, παίρνοντας τα δεμάτια στους γαλάζους ουρανούς, σήκωσε το μωβ των ναών του! Πιο ψηλά! Όπου ένα στραβό χαρακτηριστικό σε μια πονηρή αναζήτηση. Κυνηγώντας άγριες κατσίκες μια σειρά από αστραπές πόδια. όπου χιονοθύελλα ρίχνουν από τις μπλόφες με βρυχηθμό πάνω στα κιτρινισμένα γρασίδι με μαραμένη μυρωδιά... Υψηλότερη!... Η κορυφή - μια πλημμύρα κορυφών... Πόσο άδειο... χα! μια πεταλούδα, μια λευκή πεταλούδα, ο άνεμος την τρέχει εδώ... κάτω από αυτήν, το σκοτεινό βάθος της λίμνης... πετά στα βάθη, κουράζεται, πέφτει χαμηλότερα, χαμηλότερα - χα! ήδη πεθαίνει - μόνος, έτρεξε στον ήλιο και πέθανε μόνος.