Ως κυνήγι μαγισσών νοείται η καταδίωξη μαγισσών, η οποία διεξάγεται με ιδιαίτερα επίμονη έρευνα για εξακρίβωση ενοχοποιητικών στοιχείων που αποδεικνύουν πιθανή χρήση μαγείας. Η συγκεκριμένη έρευνα συνήθως σχετίζεται με τη δημιουργία κλίματος ηθικού κινδύνου, μαζικής υστερίας και λιντσαρισμάτων. Πολλοί πολιτισμοί παγκοσμίως, αρχαίοι και σύγχρονοι, αντιδρούσαν στη χρήση μαγείας, ως απόρροια προκαταλήψεων και δοξασιών, όχι απλώς ως μέσω εξαπάτησης, και θανάτωναν όποιον σχετίζονταν με αυτή. Η κλασική εποχή του κυνηγιού μαγισσών ήταν η περίοδος 1480-1700. Ιδιαίτερη ένταση παρατηρήθηκε κατά την Μεταρρύθμιση και τον Τριακονταετή πόλεμο, συνέπεια αυτών υπήρξαν χιλιάδες εκτελέσεις "μαγισσών" και υπόπτων.
Ο όρος κυνήγι μαγισσών σήμερα συχνά αναφέρεται σε εξονυχιστικές έρευνες που προκαλούνται από πανικό για 'υποτιθέμενες' παρατυπίες που δεν έχουν σχέση πλέον με τη μαγεία. Παράδειγμα στη νεώτερη ιστορία αποτελούν οι έρευνες για τη δραστηριότητα των "Μακαρθιστών" στις Η.Π.Α. για υποτιθέμενη ύπαρξη κομμουνιστικών καταλοίπων κατά τον Ψυχρό πόλεμο, η οποία συγκρίθηκε με την δίκη των μαγισσών του Σάλεμ.
Υποθέσεις κυνηγιού μαγισσών έχουν καταγραφεί στην Αρχαία Αίγυπτο και τη Βαβυλώνα. Ο κώδικας του Χαμουραμπί αναφέρει σχετική διάταξη κατά της χρήσης μαγείας. Η εβραϊκή βίβλος απαγόρευε τη μαγεία.
