Kωπηλασία ή ερεσία, ονομάζεται ο τρόπος κίνησης των κωπήλατων λέμβων σε υδάτινη επιφάνεια (θάλασσα, λίμνη ή ποταμό). Ανάλογα με τον τύπο των σκαφών, διαιρείται σε 4 βασικά είδη: κλασική, λαϊκή, με κανό και με μονόξυλο.
Η κλασική κωπηλασία, ως άθλημα, γίνεται με ειδικά σκάφη, που έχουν ολκωτά σέλματα (κινητούς πάγκους) και φορητούς σκαρμούς που στερεώνονται στα πλευρά. Η λαϊκή κωπηλασία εκτελείται με σκάφη που έχουν ακίνητα σέλματα (σταθερούς πάγκους) και σταθερούς σκαρμούς στερεωμένους στα πλευρά. Η κωπηλασία με κανό γίνεται με σκάφη ειδικού τύπου (κανό), όπου ο κωπηλάτης χειρίζεται δίπλατο, αστερέωτο κουπί. Στην κωπηλασία με μονόξυλο, κωπηλατούν με μονόπλατο κουπί και στέκονται γονατιστοί στο ένα πόδι. Η συστηματική άσκηση στην κωπηλασία αναπτύσσει το μυϊκό σύστημα, δυναμώνει την καρδιά, τους πνεύμονες και το νευρικό σύστημα.
Το άθλημα πρωτοεμφανίζεται στην Ελλάδα το 1885 με την ίδρυση του Ομίλου Ερετών (ερέτης: κωπηλάτης) στον Πειραιά.
Οι εγκαταστάσεις του Ομίλου στην αρχή ήταν στο Νέο Φάληρο, ακριβώς πίσω από του ιερό του σημερινού Ναού της Μυρτιδιώτισσας, στο σημείο που αρχίζει η Καστέλλα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, οι προγραμματισμένοι τότε αγώνες κωπηλασίας δεν έγιναν λόγω καιρού.
