Εστίαση - στην οπτική, το σημείο όπου οι ακτίνες φωτός τέμνονται, αρχικά παράλληλα με τον οπτικό άξονα, αφού περάσουν από το οπτικό σύστημα εστίασης (πραγματική εστίαση) ή το σημείο όπου οι επεκτάσεις αυτών των ακτίνων τέμνονται αφού περάσουν από το διάχυτο οπτικό σύστημα (φαινόμενη εστίαση).
Στην περίπτωση των φακών, υπάρχουν δύο τύποι εστιών που βρίσκονται στις αντίθετες πλευρές του φακού: η πρώτη εστίαση, η εστίαση του θέματος και η δεύτερη εστίαση, δηλαδή η εστίαση της εικόνας. Αυτή η διάκριση είναι αυστηρά τεχνική λόγω της θέσης του φακού στο οπτικό σύστημα, καθώς και οι δύο εστίες βρίσκονται συμμετρικά σε σχέση με το φακό. Για εστιακούς φακούς, η δεύτερη εστίαση βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά του φακού από την πηγή φωτός και για τη διάχυση των εστιακών σημείων η δεύτερη εστίαση βρίσκεται στην ίδια πλευρά με την πηγή φωτός.
Στην περίπτωση των καθρεπτών, υπάρχει μόνο μία εστίαση. Μπορεί να βρίσκεται μπροστά από τον καθρέφτη (κοίλο καθρέφτη) ή πίσω από τον καθρέφτη (φαινόμενη εστίαση σε έναν κυρτό καθρέφτη).
Από τον ορισμό της εστίασης προκύπτει ότι η τοποθέτηση της πηγής φωτός στην εστίαση θα προκαλέσει ότι η δέσμη φωτός, μετά την ανάκλαση από τον καθρέφτη ή μέσω του φακού, θα είναι παράλληλη με τον οπτικό άξονα. Αυτό το φαινόμενο χρησιμοποιείται στην κατασκευή λαμπτήρων, ανακλαστήρων, κολλιμετών.
Η εστίαση είναι ένα σημείο στη γεωμετρική οπτική για απείρως λεπτούς φακούς και για παραξιακές ακτίνες. Στην πράξη, λόγω του σχήματος των οπτικών στοιχείων, η δέσμη ακτίνων παράλληλα προς τον οπτικό άξονα δεν εστιάζεται ακριβώς σε ένα σημείο.
