Θεωρία παιχνιδιού σύμφωνα με το Piaget - θεωρία στον τομέα της αναπτυξιακής ψυχολογίας, που αναπτύχθηκε από τον Jean Piaget, με βάση την υπόθεση ότι η ανάπτυξη του παιχνιδιού συνδέεται στενά με την ανάπτυξη της παιδικής νοημοσύνης. Η θεωρία λέει ότι είναι δυνατόν να εκτιμηθεί σε κάποιο βαθμό το επίπεδο ανάπτυξης του παιδιού παρατηρώντας το παιχνίδι του.
Ο Piaget πιστεύει ότι η διασκέδαση είναι μια αντανάκλαση μιας διαδικασίας που ονομάζεται αφομοίωση στην ψυχολογία. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί προσπαθεί να χρησιμοποιήσει γνώσεις και δεξιότητες που είχαν αποκτηθεί στο παρελθόν κατά την επαφή με ένα νέο φαινόμενο, παρόμοιο με την προηγούμενη εμπειρία.
Φάσεις δραστηριότητας διασκέδασης
Το Piaget διακρίνει τρία βασικά στάδια της δραστηριότητας παιχνιδιού:
Τέλεια διασκέδαση
Εμφανίζεται στο παιδί από τη γέννηση έως το τέλος του δεύτερου έτους της ζωής. Είναι κατάλληλο για το επίπεδο αισθητικής-κινητικής ανάπτυξης νοημοσύνης.
Η τελειοποίηση της διασκέδασης συνίσταται στην άσκηση και τον έλεγχο των κινήσεων καθώς και στην εξέταση αντικειμένων με άγγιγμα και όραση. Οι δραστηριότητες του παιδιού που θεωρούνται ότι παίζουν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συνίστανται στην επανάληψη ορισμένων κινήσεων κατά τις οποίες το παιδί μαθαίνει την πραγματικότητα. Αυτές οι δραστηριότητες γίνονται από το παιδί για να δείξει την ανάπτυξη της φυσικής κατάστασης και της δέσμευσης για την πρακτική.
