Pocahontas (ur. ok. 1595, zm. 21 marca 1617) – północnoamerykańska Indianka, której życie stało się kanwą dla wielu romantycznych historii. Nosiła imię Matoaka ( Białe Piórko), natomiast Pocahontas ( Mała Psotnica lub Łobuziak) było jej przydomkiem z okresu dzieciństwa. Była córką Powatana, wodza Federacji Powatańskiej, kontrolującego tereny obecnej Wirginii. Po małżeństwie z Johnem Rolfem przyjęła imię i nazwisko Rebecca Rolfe.
Prawdopodobnie uratowała przed egzekucją kolonistę Johna Smitha, pojmanego w grudniu 1607 roku i skazanego przez Powhatanów na śmierć. Nie jest pewne, czy miała to być egzekucja czy rytualne przyłączenie kolonisty do plemienia, ani czy wydarzenie to – opisane wiele lat później przez samego Smitha – rzeczywiście miało miejsce. Wiadomo jednak, że wielokrotnie odwiedzała kolonistów i dostarczała im żywność, a w styczniu 1609 roku ostrzegła Anglików, że jej ojciec zamierza ich zabić, gdy przyjdą do wioski na rozmowy w sprawie dostaw zboża.
